Bestuurslid ds. M.C. Schreur sprak zaterdagmorgen tijdens onze jaarlijkse toerustingsbijeenkomst. De bijeenkomst in De Aker te Putten trok ruim zeventig deelnemers, vooral leidinggevenden van zondagsscholen.
Ds. Schreur zei dat leidinggevenden zich ervan bewust moeten zijn dat de ziel van een kind net zo veel weegt als hun eigen ziel en dat het belangrijk is om bij het hart van het kind te komen, „ook van dat brutale jongetje of van dat meisje dat steeds zit te praten.” Daarvoor is niet alleen de vertelling van belang, maar ook het leven van de verteller. Ds. Schreur: „Vertel zo dat de kinderen niet vergeten hoe je als persoon was. Het kind luistert naar jou, het kijkt naar je en het proeft je. Je bent een voorbeeld. De boodschap wordt versterkt door wie je bent. Hebben de kinderen door je uitstraling de Heere Jezus lief gekregen en zijn ze de zonde gaan haten?” Hij vertelde over zijn eigen juf, van de eerste klas (groep 3), die veel indruk op hem maakte. „Zoals zij was, die ernstige liefde, dat was het leven met de Heere. Als de Heere Jezus toen geleefd zou hebben, zou de juf vlak naast Hem mogen lopen.” Over de manier van vertellen zei ds. Schreur dat het zo moet gebeuren dat het is alsof de Heere Jezus over de schouder van de verteller meekijkt. Hij vindt het ook belangrijk dat kinderen een juist beeld van God krijgen: dat hen zowel verteld wordt over Gods heiligheid als over Zijn barmhartigheid. „Kinderen moet geen mierzoete suikerspingod worden voorgeschoteld en ze moeten leren dat spotten met God erg is.” Het belangrijkste in de vertelling is, aldus ds. Schreur, de vergeving. „Daarom draait alles. Je mag vertellen dat de Heere Jezus de zonden van de kinderen wil vergeven. Wees lokkend. Wat zou het mooi zijn als ze later kunnen vertellen dat de verandering van hun leven op de zondagsschool begon.”
Vrucht
De predikant vertelde het verhaal van een evangelist aan wie gevraagd werd of hij vrucht op zijn prediking had gezien. De man deelde mee dat de vrucht tweeënhalve ziel bedroeg. Hij legde uit dat hij daarmee bedoelde dat het ging om twee kinderen en één volwassene. De kinderen hadden nog een heel leven voor zich, de volwassene niet. Een leidinggevende moet volgens ds. Schreur aan de kinderen concrete antwoorden geven op moeilijke vragen, bijvoorbeeld over de hel. Dat is meer dan zeggen dat het heel erg is. De Heere Jezus vertelde er ook bijzonderheden bij: dat het de plaats is „waar hun worm niet sterft en het vuur niet wordt uitgeblust.”
Eerlijk
Ds. W. J. C. van Blijderveen, bestuurslid, ging hierop door tijdens een workshop. Hij zei dat het leven niet één groot feest is, maar dat het „rauw” is, al proberen velen dat te camoufleren. „Hoe eerlijker we zijn, hoe meer we kinderen toerusten tot het leven.” De hersteld hervormde predikant uit Kruiningen ziet de Bijbel ook wat dat betreft als een eerlijke spiegel. Hij wees op het verhaal van koning Saul, die van de Heere de Amalekieten moest doden.
Wijsheid
In het openingswoord stond onze voorzitter ds. P. van Duijvenboden stil bij wijsheid. „Hoe wijs ik ook ben, ik zal nooit kunnen bedenken Wie en hoe God is. Het Evangelie is echter niet voor een elite. Het gaat niet om mysteries waar alleen wijzen bij kunnen. Het heeft een diepe eenvoud: „Ik voor u” en „Hij voor mij.” Dat vraagt kinderlijk vertrouwen. Dat Evangelie vertellen we aan de kleinste kinderen.
